Wszelkie zanieczyszczenia są uwalniane razem z wilgocią z chłodni kominowych, jednak jeśli system do uzdatniania wody dobrze działa nie ma żadnego zagrożenia. Przy prawidłowej eksploatacji elektrownia nie stanowi żadnego niebezpieczeństwa promieniotwórczego, a dodatkowo emisje substancji promieniotwórczych są pod ciągłą ochroną danej elektrowni, jak i niezależnych instytucji badających poziom zanieczyszczeń i skażenia.

 Badania gleby, wody oraz powietrza są przeprowadzane w promieniu 30 km od elektrowni. Elektrownia także nie zanieczyszcza wód powierzchniowych. Zakład wpływa tylko na zbiornik wodny, z którego pobiera wodę do procesu wytwarzania energii. Warto podkreślić fakt, że woda użyta do pracy w reaktorze nie jest mieszana z wodą używaną do wytwarzania pary wodnej napędzającej turbiny ani nie jest wypuszczana do zbiorników.

Odpady radioaktywne również nie stanowią takiego problemu. W ciągu roku jedna elektrownia jądrowa produkuje 10 000 m³ takich odpadów. Dla porównania elektrownia węglowa może wytwarzać nawet 1,3 mln m³ popiołów. Wypalone paliwo jądrowe nie stanowi stałego zanieczyszczenia, gdyż jego aktywność w upływie lat maleje, a toksyczność popiołu jest niezmienna. Ponad 96% wypalonego paliwa można poddać recyklingowi.

 Dodatkowo do wyprodukowania dużej ilości energii nie potrzeba, aż tak dużej ilości uranu, dla porównania, 1kg uranu daje tyle energii co 90 wagonów węgla, a przez rok przeciętna elektrownia spala jeden wagon uranu, co daje nam mniejszą eksploatację środowiska.

Wpływ elektrowni na krajobraz jest silnie uzależniony od lokalizacji i terenu. Wiele czynników ma wpływ na to gdzie dana elektrownia powstanie. Potrzeba jak wiadomo dużej powierzchni, co może skutkować wycinką drzew jest to jednak do uniknięcia. Potrzebny jest także dostęp do wody chłodzącej, dostosowanie się pod wcześniejsze działania człowieka, jak i wiele innych czynników, jednak dzięki dobrej organizacji elektrownia będzie działać bez zarzutu i nie będzie szkodliwa.

Z analizy alternatywych scenariuszy zapewnienia ciągłości dostaw energii elektrycznej przy minimalizacji emisji gazów cieplarnianych przygotowanej przez Narodowe Centrum Analiz Energetycznych wynika, że strategie jądrowe (zarówno oparte w całości na atomie, jak i z elektrowniami gazowymi jako rezerwowymi) są najbardziej opłacalne. Ponadto jest ona stabilniejsza od OZE ze względu na ich charakterystykę pracy (np. zbyt słaby wiatr) wymagającą dużych rezerw, często z elektrowni o wyższej emisji CO2.

Produkcja energii w elektrowniach jądrowych pozwala na dywersyfikację źródeł energii i dostaw surowców energetycznych. Można dzięki temu zmniejszyć wykorzystywanie w sektorze energetycznym najbardziej popularnych surowców nieodnawialnych, do których zalicza się węgiel kamienny i brunatny. Mniejsza eksploatacja złóż tego typu zapobiegnie szybkiemu ich wyczerpaniu. Sprawia to również, że jesteśmy mniej zależni od dostaw surowców z zagranicy.

Z uwagi na specyfikę energii atomowej wymogi bezpieczeństwa podczas stawiania elektrowni są skrajnie wysokie. Zarówno elektrownia, jak i najbliższe jej otoczenie poddawane są regularnym, drobiazgowym kontrolom. Ma to wpływ nie tylko na bezpieczeństwo dla człowieka, ale również praktycznie zerową awaryjność, która sprawia, że źródło energii jest zdecydowanie bardziej stabilne tak od tradycyjnych elektrowni, jak i bardzo zawodnych OZE.

 Niższe koszty wynikają z tego, że paliwo jądrowe to cena 2,5gr/kWh, OZE 15gr/kWh, a cena węgla, wliczając w to dodatkowo certyfikaty emisji CO2 to aż 44,8gr/kWh co stanowi sporą różnicę. Ceny za wytworzoną energię również są bardziej przyjazne, ponieważ 1 kWh energii atomowej wyniósłby od 12 do 17 groszy, a za 1 kWh energii węglowej cena wynosi 50gr. Różnice cen są, jak widać, duże i atom zdecydowanie dałby nam niższe rachunki. 

 Energia atomowa wychodzi taniej również w porównaniu z OZE. Biorąc pod uwagę koszty wymagane rozbudowę elektrowni wiatrowej, wspomaganej gazem, ponieważ wyniosą około 350 mld zł, za fotowoltaikę 1800 mld zł, w porównaniu na rozbudowę elektrowni atomowych to blisko 250 mld zł. Mimo to, atom uchodzi za najdroższą inwestycję. Warto dodać wysoką awaryjność OZE, która przynosi dodatkowe koszta. 

 Budowa elektrowni, jak i koszty wytworzonej energii oraz paliwa wychodzą bardzo korzystnie na tle pozostałych źródeł energii.

 Plusem jest również to jak uniwersalne jest stawianie elektrowni jądrowych, ponieważ może powstać na każdym terenie i będzie działać tak samo efektywnie podczas gdy fotowoltanike najlepiej wykorzystać tam, gdzie świeci słońce, a wiatraki tam gdzie wieje najbardziej. Efektywność OZE jest zdana na warunki pogodowe.

 Elektrownie wiatrowe negatywnie wpływają na środowisko, lecz nie mówi się o tym zbyt wiele. Są zwykle stawiane na polach, a ich głośne działanie zakłóca spokój zwierząt polnych i ptaków, a nawet ludzi mieszkających w pobliżu. Wraz z energią geotermalną wydostają się szkodliwe gazy do atmosfery i mogą zanieczyszczać się wody głębinowe. Elektrownie atomowe nie wydzielają szkodliwych gazów, a ich odpady są odpowiednio przechowywane, więc nie zatruwają powietrza, jak i nie wpływają aż tak na pobliską faunę i florę. 

 W kwestii odpadów najwięcej mówi się o tych z elektrowni atomowych. Jednak są one zagospodarowane i nikomu nie zagrażają. Co jednak dzieje się z wiatrakami i panelami, które się wysłużyły? W końcu ich eksploatacja trwa znacznie krócej niż elektrowni atomowej. Tak naprawdę nie wiadomo jak je gospodarować, ale o tym się milczy. Panele fotowoltaiczne wiążą się z odpadami szkła, aluminium, krzemu krystalicznego. Utylizacja ich jest droga, przez co nieopłacalna, a odpady jądrowe mogą zostać użyte jako paliwo do reaktorów generacji IV. Większy problem stanowią odpady związane z elektrownią wiatrową. Głównym tworzywem z jakich są zbudowane łopatki turbin wiatrowych są polimery zbrojone włóknami, czyli plastik, którego nie da się przetworzyć. Co prawda materiał ten jest bardzo lekki i wytrzymały, jednak nie da się go ponownie użyć ani przetworzyć.